سر آمد
مردم ایران به عنوان یک توده خاموش و شکست خورده پس از اسلام تا مدتی نظاره گر طوفانهای تاریخی کشور تسخیر شده شان بودند . اما با گذشت زمان به هر دلیل یا بدلیل فرار از ساختار طبقاطی خشک جامعه ساسانی و یا به دلیل وعده های شیرین برابری و برادری اسلام این دین را پذیرفتند و به اسلام گرویدند .
این ملت در دوران اسلام دیگر کم کم سرزمین خود را یک استان از یک امپراتوری بزرگ جدید به نام امپراتوری اسلامی میدیدند .کم کم دنبال یک راهی برای ابراز وجود میگشتند .
درست است حاکمان اسلامی ستم و ظلم به ایرانیان میکردند و به نام موالی و عجم ها یعنی گنگ های بیزبان ایرانیان را میشناختند و درست است که تنها جایی که برای حکام عرب بدرد میخوردند برای سیاهی لشکر فرستادن در جنگهای بین گروه های سیاسی حاکم و برای فتح سرزمینهای جدید بود ومورد استفاده دیگرشان نیز کاروان های خراج و تحفی بود که برای پایتخت روانه میکردند.
اماجمعیت زیاد و نیروی کشاورزی و تولید و فن و نیروی جنگیدن و فرهنگ صیقل خورده ارزشمند و عرف زیبای ریشه دار ایرانی تنها ثروتها و مایه هایی بودند که این ملت خاموش در دست داشتند و با این سرمایه قیمتی دنبال فرصتی بودند که خود را در بازی قدرت حکام عرب جای دهند و توان خود را بنمایانند.
ارزشهای انساندوستانه موجود در فرهنگ ایرانی در سینه ها ی مردمان این سرزمین باقی و استوار بود و دهان به دهان از پیر به جوان منتقل میشد . اما برای موبدان زرتشتی و زیاده خواهی های مذهبیشان دیگر جایی نبود و دیکتاتوری مذهبی زرتشتی ساسانی از بین رفته بود ولی زیبایی های عرفی و اخلاقی جامعه پیش از فتح ایران همچنان برجا و زنده بود .
در این میان اخبار جدیدی از حجاز به سرزمین های ایران میرسید . مبنی بر اینکه مردی به نام علی در آن دیار میزید که از یاران اصلی حضرت رسول است
و از ستون های اصلی این دین نو است اما دارای خصالی است که به گوش ایرانیان گرامی و ستودنی است.
شنیده میشد که علی غمخوار یتیمان است .
دوست دار فقیران و ضعفاست . فدایی راستین رسول و اسلام است .
به سود خود نمی اندیشد و چپاولگر بیت المال نیست بلکه علی کارگر و زحمت کش است .
در زمین های خشک حجاز چاهکن و آب آور است .
و برای گرسنگان گم نامانه نان آور است .
طاغی در برابر ظلم است و. . .
بسیار سخنان نیک و بزرگ ازاو شنیده میشود که به عرف ایرانی و ارزشهای انسانی نزدیک است .
ایرانی از خود میپرسید این مرد این علی کیست ؟ باید اورا شناخت باید به او نزدیک شد و یاریش کرد
خلاصه جایی که ما ایرانی ها باید در صحنه قدرت سیاسی این حکومت فاتح نیرو ها یمان را خرج کنیم بر روی همین نام است . او حرف مارا میزند .
حکام عرب ایرانی ها را راه به درون کاخها و تازی قدرت راه نمیدادند بجز زمانی که به فن مدیریتشان یا هنر های دیگرشان نیاز داشتند اما ایرانی در جنگ هایی که برای حضرت علی یا بنام حضرت علی بود شرکت میکرد .
حرف ایرانی این بود علی مظلوم و بر حق است حق اش را بدهید . علی محق به حکومت بر ماست علی پاک است .علی از ماست . علی . . . .
و این چنین بود که داستان عشق ایرانی و علی آغاز شد .یاران علی و اندیشه علی از حجاز به ایران و به ویژه نواحی شمالی می آمدند و تشیع را در ایران گسترش میدادند و شیعه و تشیع به مذاق ایرانی ها خوش میآمد و هر چه میگذشت ایرانیان نام علی را بسیار بالا و بالاتر بردند.
ایرانی ها سرشت حق جویی دارند سرشت ضد ریا دارند . سراسر دیوان حافظ این خصلت را نمایان است . به دلیل همین سرشت خود را در وجود علی و پشتیبانی از او پویا تر میدید و این چنین شد که کمی پس از مسلمان شدن علوی شدند .
پس از شهادت مظلومانه علی و کشتن او با نامردی و در هنگام نماز خون ایرانی ها به جوش آمد و به یاد بزرگی های او به بازسازی روان و بدن خود در زورخانه ها پرداختند
ایرانیان با نام علی و ذکر توانایی های او کم کم و به تدریج از اعماق تاریخ خیز برداشتند تا امپراطوری بعدی ایران را به نا م علی پایه بگذارند و پرچم ایران را در قرن ها بعد که توانستند صفویه را بر پا کردند با نقش شیری که اشاره به حیدر داشت مزین کردند
هرچند این نشان از نشان های باستانی ایران نیز بود و بعد ها ایرانیان شمشیری به دست شیر دادند که بیش از هر شمشیری ذوالفقار حیدر را تداعی میکرد .
علی در فرهنگ ایرانی هم ترازپاسدارنده نیکی هاست .
نقشی که پیش از آن اسطوره هایی مانند رستم بازی میکردند که وجودشان یک وجود افسانه ای بود
اما علی در بازه ای از تاریخ زنده و حاضر بود . وجود داشت و عینیت داشت و یک اسطوره واقعی بود .
این هم اولین نوشته من درباره اندیشه ها و ریشه ها که متاثر از امروز است . به امید آشنا شدن هر ایرانی با ریشه های واقعی تاریخ این سرزمین .
درود بر شما